اتصالات مکانیکی به نسبت اورلپ بسیار قابل اعتمادتر هستند چون برای انتقال بار به بتن بستگی ندارند.
وصلههای مکانیکی یکپارچگی بیشتری را در سازه ایجاد میکند. این اتصالات در برابر حوادث ناشی از خطای انسانی، بارهای لرزهای و سایر حوادث طبیعی مقاومت به مراتب بیشتری نسبت به اورلپ دارند.
طبق آیین نامههای طراحی بتن وصله مکانیکی باید مقاومت بیشتری نسبت به طول اورلپ معمول فراهم کند. این مقدار به طور معمول حدود 125% تا 150% مقاومت اورلپ میباشد.
اتصال اورلپ میزان ازدحام میلگرد را در محل اتصال به مقدار 2 برابر حالت معمول افزایش میدهد. که این امر عمدهترین دلیل گیر کردن دانههای سنگی و ایجاد حفره در بتن میباشد. وصلههای مکانیکی از این ازدحام جلوگیری میکند و با کم کردن ابعاد ستون باعث صرفهجویی اقتصادی قابل توجهی در پروژه میشود.
آیین نامه بتن ایران نسبت 6% فولاد به بتن را برای طراحی ستونهای بتنی مشخص کردهاست. با توجه به ازدحام آرماتور در ناحیه اورلپ طراحی با نسبت بالانس با اتصال پوششی تقریبا غیر ممکن است. حال آنکه وصله مکانیکی این امکان را برای طراح فراهم میکند که با حذف میلگردهای اضافی در ناحیه وصله به مقطع ایدهآل بتنی با نسبت فولاد به بتن بالانس دست پیدا کند.
کارکردن با آرماتورهای سایز پایین باعث افزایش ابعاد ستون میشود تا بتواند تعداد بیشتری آرماتور را در خود جای دهد. استفاده از وصله مکانیکی امکان استفاده از سایزهای بزرگتر آرماتور را در ستون با ابعاد کوچکتر فراهم میکند و در عین حال میزان ازدحام را در ستون به مقدار حداقل برساند. این امر یاعث طراحی مقرون به صرفه و حداکثر استفاده از فضا در پلان میشود.
نصب کوپلر سریع و آسان است و به کارگر ماهر برای این کار نیاز ندارد.
اتصال مکانیکی با کاهش هزینه دستمزد کارگرها و افزایش سرعت پیشرفت امور باعث کاهش چشمگیر هزینهها میشود.
کوپلر انتهایی از ایجاد ازدحام در محل اتصال تیر و ستون جلوگیری میکند و قرار دادن میلگردها را در شبکه تسهیل میکند.
:: بازدید از این مطلب : 8
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0